Hier zijn we dan: Sangdrangh. Ontstaan uit zangdrang.
Dit eerste bericht op deze website van Sangdrangh vertelt dat Cora ons net heeft opgericht. Ze heeft ‘zangdrang’, schrijft ze in februari 2012 boven een e-mail naar wat muziekvrienden. Ze zoekt medezangers om een zanggroep te vormen. En: ‘Het repertoire wordt ongeveer: oude muziek (bijv. Engelse madrigalen), Ned. talig, anderstalig, humoristisch en zelf-geschreven nrs.’, zet ze er meteen als voorstel in.
In de weken daarna komen wisselende groepen van geïnteresseerde zangers bij elkaar om te zingen en plannen te maken. Iedereen neemt liedjes mee, want we weten nog niet over welk repertoire we het eens kunnen worden. Mails met nieuwe ideeën gaan over en weer.
Uiteindelijk besluiten we om madrigalen – liederen in volkstalen uit de renaissance, 16e en 17e eeuw – te gaan zingen. Maar dan wel zelf vertaald in het Nederlands. Want er zijn heel veel van deze leuke meestal vierstemmige vaak ondeugende of smartlappige liedjes maar niemand snapt waar ze over gaan, want ze zijn geschreven in laat-middeleeuws Italiaans, Frans, Engels, Duits, Spaans of Nederlands.
Het besluit valt om te streven naar een oktet: 8 zangers. De vrouwen hebben zich snel aangemeld: Cora, Ellen, Marijke en Marian. Bij de mannen meldt bas Herman zich meteen, en Emile wil ‘voorlopig’ wel tenor zingen. De zoektocht naar mannen levert enige tijd later bas Fons op, maar tenoren komen en gaan.
De rest van deze site is – onze – geschiedenis. Bijna alle voorstellen van Cora hebben we vorm gegeven: madrigalen, nieuwere liedjes, Nederlands, humoristisch en zelf geschreven/vertaald/hertaald. Volgens een deskundige zangcoach ‘uniek in Nederland’.
